Lieve allemaal,

Om het weekend goed te beginnen zijn Marit, Jelle, Freek, Jet en ik afgelopen vrijdag naar het dorpje Amedzofe gegaan om een berg te beklimmen! Alleen de rit met de trotro was al heel erg mooi en we gingen steeds hoger de bergen in tot we niet meer verder konden. Onderweg zie je zoveel en de natuur is erg mooi. De berg die we beklommen hebben is 800 meter hoog en de op 1na hoogste berg in Ghana. Toen we boven waren was het uitzicht heel erg mooi en je kon mooi over het hele dorp en omstreken kijken. Ook zag je veel bossen en de hoogte van andere bergen. Een mooi overzicht over alles. Daarna zijn we in hetzelfde dorp ook naar de waterval Ote Falls geweest. De wandeling om naar de waterval toe te komen was zeker de moeite waard! Het leek net een survival tocht door de jungle! Het is vochtig in de jungle en op sommige plekken erg glad, dus je moest voorzichtig zijn. Het uitzicht bij de waterval was schitterend! We hebben genoten!

Zaterdag hadden we een drukke maar leuke planning! Omdat je toch weekend hebt, zou ik graag zoveel mogelijk dingen willen doen en willen bekijken! Als eerst zijn we met de hele groep naar Kpando gereisd, een dorpje hier een half uurtje vandaan en vervolgens hebben we daar een trotro gepakt naar het dorpje Tafi Atome. Hier zijn we naar de aapjes wezen kijken. We kregen allemaal 2 bananen mee en zo konden we proberen de aapjes te lokken om ze eten te geven. Dit was erg leuk en grappig om te zien, want ze sprongen van boom naar boom en van tak naar tak en probeerde steeds iets dichterbij te komen. Nadat we de aapjes eten gegeven hadden, zijn we met motorbikes naar Weaving village gegaan. Dit is ongeveer een rit van 30 minuten. Dit was echt heel gaaf. Het is hier normaal dat je met z'n 3e op 1 motor gaat, wat een leuk gezicht is! Je kunt alleen in Weaving village komen met motorbikes, wat goed te merken is aan de verbeterde infrastructuur.. Dit waren zandwegen zonder kuilen en gaten in de weg wat ook eens fijn is. Weaving village is een klein dorpje waar 2 weeffabrieken staan en waar ze hele mooie kleden weven die je bijvoorbeeld kunt gebruiken als kleed die je om je heen kunt slaan of als mooie accessoire. Het zijn hele mooie kleuren en we hebben een rondleiding gekregen hoe het precies met de hand gemaakt wordt. Interessant om te zien! Nadat we Weaving village gezien hadden, zijn we terug naar Kpando gegaan met de motorbikes om wat te gaan drinken bij Palm Paradise. Palm Paradise is een wat luxere bar met palmbomen en een gezellige sfeer. De tour hier naar toe, ook op de motorbikes duurde ongeveer 1 uur. Lekker uitwaaien op de motorbike en genieten van de omgeving, de natuur en alles om je heen!

Maandag zijn Marit en ik begonnen op de Emergency ward (spoedeisende hulp) om daar 1 week stage te lopen. Wat is dit een indrukwekkende afdeling! Ik had niet verwacht dat het zo interessant en leerzaam zou zijn! Door mezelf meteen voor te stellen, initiatief te nemen en veel vragen te stellen heb ik een goede indruk gemaakt op de afdeling. Het is een drukke afdeling en je hebt geen tijd om even een kwartiertje te gaan zitten, wat anders was op de female ward, waar het wat rustiger is.

Op de Emergency ward zie je veel patiënten binnenkomen die van alles kunnen hebben, er komen allerlei indrukken en vragen bij je op zoals wie is deze patiënt, waar komt hij/zij vandaan, wat zal er gebeurt zijn en wat voor ziektebeeld zou hij/zij hebben? Wanneer de patiënt binnenkomt laat je hem/haar eerst op een stoel zitten. Meestal wordt de patiënt binnengebracht door zijn familie/vrienden die de verpleegkundige vervolgens vertellen wat er gebeurt is. Je observeert continue de patiënt. Daarna meet je de vitale functies. Dit zijn de bloeddruk, de pols, de ademhaling, de saturatie en de temperatuur. Ook neem je meestal een malariatest af en soms controleer je de bloedsuiker. De malariatest was nieuw voor me, deze had ik nog nooit afgenomen. Eigenlijk geef je net zoals wanneer je de bloedsuiker meet een klein prikje in de vinger. Je neemt bloed af en vervolgens neem je het bloed met een glazen staafje op en laat je dit vallen op een apparaatje. Daarna voeg je hier nog 4 druppels van een vloeistof aan toe. Dan wacht je 20 minuten en dan kun je van het apparaatje aflezen of de malariatest positief of negatief is. Dit staat aangegeven met 'mp' (malaria positive). Wanneer je dit allemaal gedaan hebt, neemt de verpleegkundige een anamnese af, dit is een intake gesprek. De verpleegkundige heeft mij geleerd hoe ik een intake gesprek kan afnemen en hoe ik deze het best kan omschrijven en uitwerken op papier. Dit vind ik heel leerzaam!

Ik heb veel mensen zien binnenkomen met verschillende diagnoses, zoals slangenbeten, malaria, een baby met een convulsie (epileptische aanval), encefalopathie (hersenontsteking), CVA (herseninfarct of hersenbloeding), Diabetes mellitus, maag-darmklachten, infecties, patiënten met heftige brandwonden doordat ze zich bijvoorbeeld verbrand hebben aan motoren, patiënten met auto ongelukken en vele klachten en ziektebeelden die nog niet gediagnostiseerd kunnen worden omdat de patiënten eerst verder onderzocht moeten worden. Er is zelfs een man binnengekomen die zich zelf per ongeluk in zijn eigen hand heeft geschoten had met een pistool toen hij een funeral (begrafenis) wilde openen.

De verpleegkundige zijn erg vriendelijk en wanneer je vraagt om mee te mogen kijken, is dit geen probleem. Soms komen ze je ook halen om mee te kijken en er worden opdrachten gegeven die je mag uitvoeren. Ze willen je ook graag verpleegtechnische handelingen leren. Je wordt ook bij de patiënten betrokken en ik heb er nu al veel van geleerd. Er zijn ontzettend veel eerste indrukken. Ik heb voor het eerst gezien hoe een neus-maagsonde wordt ingebracht bij een patiënt. Voorheen had ik dit alleen nog maar gezien en geoefend op school bij een pop. Een sonde is een lange, flexibele, doorzichtige buis die van de neus tot de maag leidt zodat iemand via deze weg voeding, drinken en medicatie toegediend kan krijgen. Op school heb ik geleerd dat wanneer je een neus-maagsonde inbrengt, je de patiënt recht op zet en instructies geeft over elke handeling die je onderneemt. Hier laten ze de patiënt op de rug liggen om de neus-maagsonde in te brengen. Vervolgens wordt gecontroleerd of de neus-maagsonde in de maag ligt door een vloeistof in de sonde te spuiten en tegelijkertijd naar de maag te luisteren met een stethoscoop. Ik heb zelf ook mogen luisteren met een stethoscoop en hoorde inderdaad dat de sonde in de maag lag. Je hoort dan een 'rommelende maag'. In Nederland doen ze dit door maagsap op te trekken met een spuitje en vervolgens te testen op een strip. Zo kun je controleren of de sonde goed in de maag ligt. In dit ziekenhuis hebben ze geen neus-maagsonde zoals wij in Nederland kennen. Ze maken een neus-maagsonde door middel van een katheter slang, dit wordt geïmproviseerd. Deze patiënt heeft een CVA (herseninfarct) doorgemaakt en is aan een halve zijde van het lichaam verlamd waardoor hij niet zelfstandig kan eten en drinken. Ik heb de patiënt voeding mogen geven door middel van de sonde. Daarnaast heb ik ook gezien hoe de verpleegkundige een man én een vrouw katheteriseerde wat ik ook alleen nog maar bij een pop gezien en geoefend had op school. Ik vind het mooi om te zien dat de verpleegkundige met weinig (maar voldoende) materialen de juiste en optimale zorg kunnen verlenen.

Er kwam dinsdagmiddag een man binnen op de spoedeisende hulp. Bij de diagnose kwam uit dat hij een hernia in het scrotum had. Dit betekent dat hij een hernia (breuk) in zijn balzak heeft. Hij moest met spoed naar de OK (operatieafdeling) worden gebracht. Ik mocht hem mee wegbrengen naar de OK op de brancard en ik heb gevraagd of dat ik mee mocht kijken met de operatie om te observeren, dit was geen enkel probleem! Ik heb nog nooit eerder een operatie gezien en het leek me erg interessant hoe dit gaat. Ik heb er veel van geleerd!

Dit was mijn blog van deze week! Vanaf volgende week gaan Marit en ik samen 2 weken stage lopen op de baby afdeling waar zieke baby'tjes opgenomen worden. En we mogen aanstaande woensdag mee met de buurvrouw naar 2 scholen om donaties af te geven. De buurvrouw werkt voor allerlei stichtingen en zo ook voor deze 2 scholen. Vandaag gaan Ruth, Britt, Marit, Joep en ik met onze Nederlandse achterburen waar 4 meiden van onze leeftijd wonen een weekendje weg naar de hoofdstad Accra om uit te gaan! Dit is ongeveer een reis van 10 uur heen en terug. Het zijn leuke vooruitzichten en ik heb er veel zin in!! Tot de volgende keer!

Liefs,

Ilse